DUURZAAM GROENBEHEER
SAMENSPEL MET DE NATUUR
De golfbaan. Een luxe-oord voor de happy few, waar groene fairways belangrijker zijn dan het milieu. Dat is het hardnekkige vooroordeel waar de golfbranche maar niet vanaf lijkt te komen. Jan-Paul Driessen, algemeen directeur van de vier Het Rijk-golfbanen, trekt ertegen ten strijde. Samen met Arthur Berends, bedrijfsleider golfonderhoud bij De Enk, vertelt hij over zijn grootste troeven: gastvrijheid en duurzaamheid. ‘We hebben een goed verhaal te vertellen.’
WELKOM OP DE GOLFBAAN
Jan-Paul kan bogen op een lange carrière in de hospitality-branche. Sinds een dik jaar houdt hij kantoor op Het Rijk van Nijmegen, met zijn 45 holes de grootste golfbaan van Nederland, en richt hij zich op de toekomst van de Het Rijk-golfbanen en het imago van golf in het algemeen. ‘Waar we tegenaan lopen bij de jongere doelgroepen, is dat ze denken dat ze hier überhaupt niet mogen komen, terwijl toegankelijkheid juist een van de sterkste punten is van ons bedrijf’, zegt hij. ‘Hier is het eerder: ‘Welkom, wat leuk dat je er bent’. We hebben een fijne accommodatie en een prachtig stuk natuur met horeca, een terras en evenementen. En bij zo’n moderne golfbaan hoort vanzelfsprekend een duurzame manier van werken.’
HOOGWAARDIG PRECISIEBEHEER
En dat doet Het Rijk ook: ‘Een van de belangrijkste zaken in onze business is zorgen dat de kwaliteit van de baan goed is. Golfers komen hier voor de beleving en de sfeer; voor de natuur. Dus we zorgen voor groene fairways, maar niet ten koste van alles. In plaats daarvan investeren we veel in landschapsbeheer, biodiversiteit en hoogwaardig precisiebeheer, met De Enk Groen & Golf als partner.’
SCANNEN MET DRONES
Precisiebeheer betekent het juiste doen op de juiste plek, op het juiste moment, legt Arthur Berends uit. ‘Het Rijk heeft hier zo’n 3000 sproeikoppen in de grond zitten’, zegt hij. ‘Dat betekent dat we heel gericht kunnen beregenen; alleen op plekken waar dat nodig is. Om te weten welke plekken dat zijn, maken we voortdurend analyses. Sinds kort zetten we daar ook drones voor in. Die maken HD-opnames waar je tot in detail op kunt inzoomen en die ontzettend veel informatie geven. AI helpt ons om met die gegevens duurzamer om te gaan met water dan de wet voorschrijft.’
‘Allemaal ontwikkelingen die een belofte zijn voor de toekomst en waarmee we op weg zijn naar nul bestrijdingsmiddelen.'
Arthur Berends
OP WEG NAAR NUL
Hetzelfde geldt voor onkruidbestrijding. ‘We mogen wettelijk maar op 20 procent van het speeloppervlak van de golfbaan gewasbeschermingsmiddelen toepassen’, legt Arthur uit. ‘Dat doen we minimaal. We zetten vooral in op preventieve methodes zoals wiedeggen. Dus we stellen ons voortdurend de vraag hoe we dat onkruid zo duurzaam mogelijk weg kunnen krijgen. Er gebeurt veel op dat gebied. Er zijn bijvoorbeeld machines die met spotspray precies op de plekken kunnen spuiten waar het onkruid zit. We zijn ook bezig met laser en elektriciteit om het onkruid weg te halen. Allemaal ontwikkelingen die een belofte zijn voor de toekomst en waarmee we op weg zijn naar nul bestrijdingsmiddelen.’
DE NATUUR ALS WAPEN
Maar het belangrijkste wapen in de strijd tegen onkruid, schimmels en parasieten is de natuur zelf. Een voorbeeld: wilde peen trekt sluipwespen aan. Die zijn de natuurlijke vijand van de engerling, die de wortels van het gras aantast. ‘Micro-organismen en insecten spelen een positieve rol in de uitdagingen die we hebben in baanonderhoud. Daarom maken we samen met De Enk keuzes over welke beplanting we functioneel kunnen inzetten en op welke plek’, zegt Jan-Paul. ‘Zo bouwen we aan een ecosysteem dat zichzelf in balans houdt en aan de meest natuurlijke manier van bestrijding die ook nog eens bijdraagt aan de schoonheid van de golfbaan.’
HET BEWIJS BELEVEN
Dat is goed nieuws voor mens, milieu én de toekomst van de golfbranche. Jan-Paul: ‘Jongere generaties vinden duurzaamheid belangrijker dan ooit. Als je die doelgroep wilt binden en behouden, zul je ook moeten bewijzen dat je duurzaam bent en dat je duurzame maatregelen neemt. Anders haken ze af. Daarom vertellen we dit verhaal niet alleen, maar laten we het ook zien en het liefst nog beleven.’
